ការណែនាំអំពី Lysosomes និង Peroxisomes
Lysosomes និង peroxisomes គឺជាសរីរាង្គកោសិកាពីរដាច់ដោយឡែកពីគ្នាដែលមានមុខងារផ្សេងគ្នាដែលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរំលាយអាហារកោសិកា និង homeostasis ។ Lysosomes គឺជាសរីរាង្គដែលចងភ្ជាប់ដោយភ្នាសដែលពោរពេញទៅដោយអង់ស៊ីមរំលាយអាហារដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការបំបែកកាកសំណល់កោសិកា ភាគល្អិតបរទេស និងភ្នាក់ងារបង្កជំងឺ។ ម៉្យាងវិញទៀត Peroxisomes ត្រូវបានចូលរួមនៅក្នុងប្រតិកម្មមេតាបូលីសផ្សេងៗ ជាពិសេសទាក់ទងនឹងការបន្សាបជាតិពុល និងការរំលាយអាហារ lipid ។ ដើម្បីសិក្សាសរីរាង្គទាំងនេះដោយឡែកពីគ្នា វិធីសាស្រ្តមួយដែលគេប្រើជាទូទៅគឺ centrifugation ។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងស្វែងយល់ពីរបៀបដែល centrifugation អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបំបែក lysosomes ចេញពី peroxisomes ដោយជោគជ័យ។
គោលការណ៍ និងបច្ចេកទេសនៃការផ្ចិត
Centrifugation គឺជាបច្ចេកទេសដ៏មានអានុភាពដែលប្រើដើម្បីបំបែកសមាសធាតុផ្សេងគ្នានៃល្បាយដែលខុសពីគ្នា ដោយផ្អែកលើទំហំ ដង់ស៊ីតេ និងរូបរាងរបស់វា។ វាដំណើរការលើគោលការណ៍នៃកំណកកំបោរ ដែលភាគល្អិតធ្ងន់ជាង តាំងលំនៅលឿនជាងមុនក្រោមឥទ្ធិពលនៃកម្លាំង centrifugal ។ ដើម្បីបំបែក lysosomes ពី peroxisomes បច្ចេកទេស centrifugation ផ្សេងគ្នា ដូចជា centrifugation ឌីផេរ៉ង់ស្យែល និង density gradient centrifugation អាចត្រូវបានប្រើប្រាស់។
ឌីផេរ៉ង់ស្យែល Centrifugation: ស្រង់ចេញ Lysosomes និង Peroxisomes
ការផ្ចិតផ្ចិតផ្ចង់ឌីផេរ៉ង់ស្យែលពាក់ព័ន្ធនឹងជំហាននៃ centrifugation ជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងល្បឿន និងរយៈពេលខុសៗគ្នា ដើម្បីបំបែកសរីរាង្គដោយផ្អែកលើដង់ស៊ីតេរបស់វា។ នេះជារបៀបដែលវាអាចត្រូវបានប្រើដើម្បីទាញយក lysosomes និង peroxisomes:
ជំហានទី 1: ភាពដូចគ្នា
ជំហានដំបូងគឺត្រូវបំបែកកោសិកាដោយថ្នមៗ និងបញ្ចេញមាតិការបស់វាដោយប្រើបច្ចេកទេស homogenization ។ នេះអាចត្រូវបានសម្រេចដោយ sonicating ឬប្រើ homogenizer ឯកទេសមួយ។ ល្បាយលទ្ធផលត្រូវបានគេហៅថា homogenate ។
ជំហានទី 2: ការផ្តោតអារម្មណ៍ទាប
បន្ទាប់មក homogenate ត្រូវបានទទួលរងនូវការ centrifugation ល្បឿនទាប (ប្រហែល 1,000-2,000 x g) សម្រាប់រយៈពេលខ្លី។ ជំហាននេះជួយបំបែកកំទេចកំទីកោសិកាធំ ៗ និងប្រភាគនុយក្លេអ៊ែរចេញពីសរីរាង្គដែលនៅសល់ដែលមាននៅក្នុង homogenate ។
ជំហានទី 3: ការចាប់កណ្តាលល្បឿនមធ្យម
supernatant ដែលទទួលបានពីជំហាន centrifugation ល្បឿនទាបត្រូវបានទទួលរងនូវការ centrifugation ល្បឿនមធ្យម (ប្រហែល 10,000 x g) ដើម្បី sediment organelles ធ្ងន់ដូចជា lysosomes និង peroxisomes ។ ជំហាននេះធ្វើឲ្យគ្រាប់មានសរីរាង្គទាំងនេះ។
ជំហានទី 4: លាងសមាតនិងផ្អាកឡើងវិញ
គ្រាប់ដែលទទួលបានក្នុងជំហានមុនត្រូវបានលាងសម្អាតជាមួយនឹងដំណោះស្រាយសតិបណ្ដោះអាសន្នដែលសមស្រប ហើយបន្ទាប់មកត្រូវបានផ្អាកឡើងវិញ ដើម្បីទទួលបានប្រភាគ lysosome និង peroxisome បន្សុត។
Density Gradient Centrifugation: ចម្រាញ់ការបំបែក
ដង់ស៊ីតេនៃជម្រាល centrifugation គឺជាបច្ចេកទេស centrifugation កម្រិតខ្ពស់ដែលអនុញ្ញាតឱ្យមានការបន្សុត និងការចម្រាញ់បន្ថែមទៀតនៃ lysosomes និង peroxisomes ។ នៅក្នុងបច្ចេកទេសនេះ ជម្រាលដង់ស៊ីតេត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយប្រើដំណោះស្រាយបង្កើតជម្រាលដូចជា sucrose ឬ iodixanol ។ នេះជារបៀបដែលវាអាចអនុវត្តបាន៖
ជំហានទី 1: ការរៀបចំជម្រាលដង់ស៊ីតេ
ឧបករណ៍ផ្ទុកជម្រាលដង់ស៊ីតេដូចជា sucrose ត្រូវបានរៀបចំនៅក្នុងបំពង់ centrifuge ដែលមានដង់ស៊ីតេខុសគ្នាពីកំពូលទៅបាត ឬពីបាតទៅកំពូល។ សមាសភាព និងដង់ស៊ីតេនៃឧបករណ៍ផ្ទុកជម្រាលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ដោយធានាថាវាស្រាលជាង peroxisomes ប៉ុន្តែក្រាស់ជាង lysosomes ។
ជំហានទី 2: ការដាក់គំរូ
ប្រភាគ lysosome និង peroxisome ដែលត្រូវបានផ្អាកដែលទទួលបានពីការផ្ចិតឌីផេរ៉ង់ស្យែលត្រូវបានស្រទាប់យ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ននៅលើឧបករណ៍ផ្ទុកជម្រាលដង់ស៊ីតេ។
ជំហានទី 3: ការផ្តោតអារម្មណ៍
បន្ទាប់មកបំពង់ត្រូវបានទទួលរងនូវការ centrifugation ល្បឿនលឿន (ultracentrifugation) ដើម្បីបំបែក lysosomes និង peroxisomes ដោយផ្អែកលើដង់ស៊ីតេកើនឡើងរបស់ពួកគេ។ ក្នុងអំឡុងពេល centrifugation, organelles ផ្លាស់ទីតាមរយៈឧបករណ៍ផ្ទុករហូតដល់ពួកគេឈានដល់តំបន់មួយដែលដង់ស៊ីតេកើនឡើងរបស់ពួកគេត្រូវគ្នាទៅនឹងដង់ស៊ីតេនៃមជ្ឈដ្ឋានជុំវិញ, បង្កើតជាក្រុមផ្សេងគ្នា។
ការវិភាគ និងកម្មវិធីបន្ថែម
បន្ទាប់ពីការបំបែកដោយជោគជ័យ ប្រភាគ lysosome និង peroxisome ដែលទទួលបានអាចត្រូវបានវិភាគបន្ថែមទៀតដោយប្រើបច្ចេកទេសផ្សេងៗដើម្បីវាយតម្លៃភាពបរិសុទ្ធ ទំហំ សមាសភាព និងលក្ខណៈសម្បត្តិមុខងាររបស់វា។ បច្ចេកទេសដូចជា មីក្រូទស្សន៍អេឡិចត្រុង ការវិភាគ immunocytochemistry និងសកម្មភាពអង់ស៊ីមអាចផ្តល់នូវការយល់ដឹងដ៏មានតម្លៃចំពោះប្រភាគដាច់ដោយឡែក ដោយបញ្ជាក់ពីអត្តសញ្ញាណ និងភាពបរិសុទ្ធរបស់វា។
លើសពីគោលបំណងនៃការស្រាវជ្រាវ សមត្ថភាពក្នុងការបំបែក lysosomes និង peroxisomes តាមរយៈការ centrifugation មានកម្មវិធីក្នុងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យវេជ្ជសាស្រ្ត ការអភិវឌ្ឍន៍ថ្នាំ និងអន្តរាគមន៍ព្យាបាល។ តាមរយៈការយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់អំពីមុខងារនៃសរីរាង្គទាំងនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចស្វែងរកយុទ្ធសាស្ត្រព្យាបាលថ្មីដែលកំណត់គោលដៅទៅលើជំងឺ lysosomal ឬ peroxisomal ដូចជាជំងឺផ្ទុក lysosomal ឬជំងឺ peroxisome biogenesis ។
សរុបសេចក្តី ការបំបែក lysosomes ពី peroxisomes ដោយប្រើបច្ចេកទេស centrifugation ដូចជា centrifugation ឌីផេរ៉ង់ស្យែល និង density gradient centrifugation គឺជាវិធីសាស្រ្តសំខាន់ក្នុងការស្រាវជ្រាវជីវវិទ្យាកោសិកា។ បច្ចេកទេសទាំងនេះអាចឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រទទួលបានប្រភាគនៃ lysosomes និង peroxisomes ដែលបន្សុត ជំនួយក្នុងការយល់ដឹងអំពីតួនាទីបុគ្គលរបស់ពួកគេ ផ្លូវមេតាបូលីស និងអន្តរាគមន៍ព្យាបាលដ៏មានសក្តានុពលសម្រាប់ជំងឺដែលពាក់ព័ន្ធ។
.